Donderdagmiddag.
De werklust (of was het toch iets anders?) had me vleugels gegeven. Ik zat verdorie een kwartier te vroeg voor de dichte deur. Nou ja, zitten.......
Er stond niet bepaald een lekkere stoel voor mij klaar. Wel wat natte stenen. Maar ja, dat trok behoorlijk frisjes op naar mijn goddelijke achterste.....
Om de zaak in balans te houden kwamen Big Sister en haar collega een kwartier te laat.: personeelsetentje, sorry, sorry......
Die middag ben ik voornamelijk bezig geweest met het schrijven van cv's. Echt geen onaardig werk. Meer dan genoeg thee, een mevrouw die op een stoel moest staan omdat ze jarig was.......
Gepraat over Valentijnskaarten voor de directeur, handel op Marktplaats, nepgeurtjes. Er kwam geen einde aan.
Het kwam mij bekend voor.
Dát was is dus kwijtgeraakt: het gedoe met collega's, het gewauwel, het geouwehoer.
Vrijdagmiddag was ik weer stipt op tijd. Ik wou even de puntjes op de I zetten.
Dat werd niks dus.
Van de mensen van wie ik de CV moest maken, hadden er maar twee een volledige CV naar ons gemaild. De rest had, ondanks herhaald aandringen niks gedaan.
Ik heb de CV's afgemaakt voor zover dat kon.
Ondertussen was Big Sister erg aanwezig. Was het de koffie? Waren het de hormonen?
Ze had het over rammelende eierstokjes en sprong bij langsparaderende borstkassen bijna óp de vensterbank.
Ze deed me heel erg denken aan hoe ik zelf ook ooit was: zeer aanwezig. Een prima werker maar oproerkraaier eerste klas.
Het sneeuwde. Ik had er geen last van. Ik ging lachend naar huis.
Nu eerst de voorjaarsvakantie doorkomen.
Kijk, dat is pas echt werken.
